सूर्याची सोनेरी किरण शेंदरी रंग चारी बाजूला फेकत होती. सायंकाळचा गार वारा अंगाला आल्हाद देऊन जात होता. अशा रम्य सायंकाळी सोनाली आणि संजू समुद्राच्या वाळूवर एकमेकांच्या मिठीत शांतपणे विसावलेले होते. आजूबाजूची गर्दी आता विरळ होत चालली होती. त्यामुळे त्यांना येता जाता चोरून पाहणारे कोणीही नव्हते. संजूचे हात हळूहळू तिच्या पाठीवरून फिरू लागले. त्याच्या खांद्यावर सोनाली बिनधास्त विसावली होती. अचानक घड्याळात पाहात ती दचकली.
‘बाप रे किती उशीर झाला. संजू आपण निघू या?’
अस म्हणताच ती उठू लागली. पण संजूने तिला हाताच्या विळख्याने अधिकच जखडले.
‘सोना, काय हे थांब ना थोडा वेळ.’
‘वारे वा तुला काय घरी जायला मोकळाच आहे. पण साहेब मला होस्टेलचे गेट बंद नाही का होणार?’
ती लाडानेच म्हणाली, आणि त्याच्या गालावर चापटी मारली.
‘जाशील ग. मी सोडीन तुला होस्टेलच्या गेटवर?’
त्याने तिच्या गालाचा आणि ओठाचा मुका घेतला. तिच्या पाठीवरून हात जोराने फिरवू लागला. सोनालीने सैलसर शर्ट आणि घट्ट जीन्स घातल्यामुळे मागून तिचे शर्ट वाऱ्याने वर चून तिची पाठ दाखवत होता. तिच्या उघड्या पाठीचा स्पर्श होताच संजूला मूड येऊ लागला. तिच्या नरम पाठीचा उबदार स्पर्श त्याला हवाहवासा वाटू लागला. त्याने चावटपने तिच्या ब्रेसिअर्सच्या हुकाशी खेळ चालू केला. तशी सोनाली गडबडली.
‘काय हे काय करतोस, हि काय जागा आहे अस करण्याची?’
तिने संजूला फटकारले.
‘अस काय रागावतेस. चल मग योग्य जागी जाऊया.’
संजूने रंगात येऊन म्हटले, तशी सोनाली भलतीच लाजली आणि त्याह्या खांद्यावर डोक लपवून बसली.
संध्याकाळ संपून आता बऱ्यापैकी अंधारून आले होते. किनाऱ्याचा भिंतीला टेकून दोघही तिथेच एकमेकांच्या मिठीत आधार घेऊन बसलेले होते. आज संजू तिला सोडायला तयार होत नव्हता. संजूने पाय लांब केले आणि तीच डोक मांडीवर ठेऊन झोपवले. तिची आतून मोकळी झालेली छाती त्याच्या पुढ्यात हलू लागली. खाली वाकून त्याने तिच्या ओठांचे प्रदीर्घ चुंबन घेतले. त्याने हळूच हात पुढे नेऊन तिच्या शर्टमध्ये घातला. आतली पाखर मोकळीच होती. त्यामुळे त्याने सरळ त्यांची चोच पकडली आणि चिमटीत धरून धरून हळूहळू दाबू लागला. चोळून चोळून स्तनांचे निप्पल उभे होऊन कडक झाले होते. दोघही एक होण्यासाठी धडपडू लागली. आजच्या शनिवारी सोनाली तिच्या बॉस सोबत घरी चालली होती. बोसची बायको पोर बाहेर गावी गेलेली होती. सोनालीच्या सुंदर रूपावर भाळून बॉस तिच्यात गुरफटला होता. बॉस सोनालीला घेऊन घरी आला. आज त्याला मैदान मोकळ होत. दरवाजा बंद करून त्याने तिला मिठीतून उचलले आणि तिच्या सकट सोफ्यावर बसला.
त्याचे हात तिचे अंग कुरवाळू लागले. काही वेळातच सोनाली कपडे बदलून त्याच्यापुढे हजर झाली. तिला पाहताच बॉस घायाळ झाला. पुढे होऊन त्याने तिला करकचून मिठी मारली आणि तिचे चुंबन घेतले. त्याचे हात तिचे नितंब जोराने दाबू लागले होते. तिच्या गाऊनच्या नाड्या ओढून त्याने तिला संपूर्ण उघड केल तिने पुढे होऊन त्याची अंडरवेअर बाजूला केली आणि त्याचा उड्या मारणारा नागोबा बाहेर काढला. तो पाहताच तिला घाई झाली. त्याला हातानेच तिच्या बिळावर ठेवला. त्याबरोबर बोसनेही पटापट हालचाली सुरु केल्या आतबाहेर करताना त्याला थोडी दमायला होत होते. जीवाची तमा न बाळगता तो सोनालीवर स्वार झाला होता. अखेर त्याचा नाग पटापट ओकत बाहेर आला. त्यच्या वजनाने सोनालीलाही धाप लागली होती. बराच वेळ ते दोघ तसेच पडून होते. थोड्या वेळाने बोसने परत तिला जवळ घेतले. आणि त्याची गाडी स्टार्ट करू लागला. आज बऱ्याच दिवसाने त्याच्या नागोबाला ओलावा मिळत होता. तिच्यावर बेहद खुश होऊन त्याने सोनालीच त्या रात्री कित्येक वेळा उपभोग घेतला.
त्यानंतर हे नेमिचेच होत गेले. त्या वेडाच्या भरात त्याने सोनालीच्या नावावर त्याचा दुसरा फ्लेट करून टाकला. तिला भरपूर रक्कम देऊन तो तिचे मन खुश करू पाहत असे. आज दोन दिवस सोनाली ऑफिसमध्ये आली नव्हती. त्यामुळे बेचैन होऊन बॉसने तिची चौकशी केली पण घरचा फोनही ती उचलत नव्हती. बॉसला काही सुचत नव्हत. इतक्यात टेबलावर एक पाकीत आल त्यात सोनालीचा राजीनामा होता. ते पाहताच बॉस चक्राउन गेला. त्याने सरळ गाडी काढली आणि सरळ तिच्या घरी गेला. बेल वाजवताच समोर सोनाली उभी राहिली. तिला पाहताच बॉस चक्रावला. तिच्या गळ्यात भारी भक्कम मंगळसूत्र नि कुंकू ठासून दिसत होत. गोल साडी ती मोहक वाटत होती. तिचे ते रूप पाहून बॉस इतक्यात दारात संजू आला. सोनालीने त्याची ओळख करून दिली.
‘सर, हे माझे मिस्टर संजय आणि संजू हे माझे बॉस.’
बॉसचा चेहरा पाहण्यासारखा झाला होता. कारण आता त्याच्या हातात करण्यासारखे काहीच नव्हते. मुकाट्याने तो आल्या वाटेने निघून गेला.