“अग तु इतक्या पहाटे कशाला उठलीस?” मी तिला जरा परावृत्त करायचा क्षीण प्रयत्न करुन पाहिला. पण आम्ही दार ओढुन घेउन निघालो. उदय व लीना काही आठच्या आधी उठत नाहीत हे मला माहित होते.
आम्ही बाहेर पडलो. फारच छान हवा पडली होती. मला परत परत माझ्या बायकोची व आम्ही त्या वातावरणात घालवलेले अनेक पहाटेंची मला आठवण येत होती. आकाशात अजुनही बरेच तारे चमकत होते. बिनाने नक्षत्रावरची तिची माहिती पुरवायला सुरवात केली. मी उत्सुकतेने बिनाची उत्साही बडबड ऐकत होतो. बरेच वर्षे अमेरिकेत स्थाइक झालेली होती त्यामुळे तिचे अमेरिकन उच्चार व अमेरिकन पद्धतीने पुरवलेली अचुक माहिती कानाला गोड लागत होती.
बिना साधारण पस्तीशीची असेल, न्यु जर्सीच्या एका स्कूल मधे गणित शिकवते. हे अमेरिकन स्कूल म्हणजे आपले ११ /१२ वीचे कॉलेज असते. तिथे त्या मुलांना शिकवणे हे नक्कीच कौशल्याचे काम असते हे मी ऐकुन होतो. त्यामुळे बिनाविषयी मी नेहमी आदर बाळगुन असतो.
तिच्या केसाना दिलेलेला आकर्षक कट व सोनेरी फ्रेमचा तिचा फॅशनेबल चश्मा घातल्यामुळे बिना अमेरिकेत व्हाइस प्रेसिडेंसीच्या शर्यतीत उभी असलेल्या साराह पालिनसारखी दिसते असे मला कालपासुन उगाचच वाटत होती. तिचे व्यक्तीमत्व तसेच छान आहे. मेकप नसुनही तिची त्वचा छान रसरशीत वाटत होती.
तिची फिगर जरा वेगळी आहे. वेगळी म्हणजे तिचे स्तन भारतिय स्त्रीयांपेक्षा लहान आहेत. तिची कंबरही खुप बारीक आहे. तिच्या बारीक शरीराच्या मानाने मोठे पण अतिशय आकर्षक नितंब ही तिची सेक्सी लूक्समधे जमेची बाजु.