Re: TAMIL SEX - இன்ஸ்பெக்டர் (INSPECTOR)
Posted: 03 Apr 2016 09:23
இன்ஸ்பெக்டர் (INSPECTOR) 7
Tamil Sex Stories அவள் அவரது கால்களுக்கு நடுவே மண்டியிட்டு நின்று கொண்டு அவரது செயலுக்கு ஏதுவாக உதவினாள். அவரும் சிறிது நேரம் அவளது மார்பகங்களைப் பிசைந்து பிழியப் பிழிய அவரது கால்களுக்கு நடுவே சூடு பரவத் தொடங்கியது. நோயாளியான
மனைவியுடன் அவர் தாம்பத்திய உறவு கொண்டு பத்துப் பதினைந்து வருடங்களுக்கு மேல் யிருந்தது. ஆகவே தனது ணுறுப்பு விழிப்பு கொள்ள முயல்வதை உணர்ந்த அவருக்கு ச்சரியமாகவே இருந்தது. மண்டியிட்டிருந்த சாரதாவும் இதை உணர்ந்தாள். அகன்று இருந்த முதலாளியின் தொடைகளைத் தன் மென்கரங்களால் தடவித் தடவி அவரைப் புல்லரிக்க வைத்தாள். ஏற்கனவே விலகியிருந்த வேஷ்டி இப்போது பூரணமாக விலகி அவரது அரை நிஜார் போன்ற உள்ளாடை தென்பட்டது. இரு பக்கமும் மெல்ல மெல்லத் தடவிய அவளது பூங்கரங்கள் இப்போது தொடைகளுக்கு நடுவே தடவ வருடங்களுக்கு அப்புறம் ஒரு புத்துணர்வு ஏற்பட நாகவேல் சோபாவில் சாய்ந்து கொண்டு பெருமூச்சுடன் முனகினார்.
சாரதா இப்போது தைரியமாக லூஸாக இருந்த அந்த நிஜாரின் அடியில் கைகளை விட்டு அவரது ண் உறுப்பின் அடியில் தொங்கிக் கொண்டிருந்த கொட்டைகளை மெல்லப் பற்றி மென்மையாக பிசையத் தொடங்கினாள். தன் மனைவியிடம் இருட்டில் இரண்டு நிமிட தாம்பத்திய சுகம் மட்டும் சிறிது நேர உரசலுடன் பழகிப் போயிருந்த நாகவேலுக்கு இந்த அனுபவம் சொர்க்கத்துக்கே கொண்டு போவது போல் இருந்ததது. அவள் முகத்தைத் தன் கைகளில் ஏந்தி “சாரதா, நீ கெட்டிக்காரப் பெண் அம்மா” என்று பாராட்டும் குரலில் சொன்னார். முதலாளியின் பூரண அனுமதி கிடைத்து விட்ட தைரியத்தில் அவள் இன்னும் சுதந்திரமாக அவரது நிஜாரின் முடிச்சை அவிழ்த்து அதன் முன்பாகத்தை இறக்கி அவரது செங்கோலை வெளியில் எடுத்தாள். சிறிது விழித்திருந்தாலும் அறுபது வயதுக்காரரின் சோம்பல் முறிக்கும் முறையில் தென்பட்ட அவரது உறுப்பைப் பார்த்ததும் அவளுக்கு மனதுக்குள் சிரிப்புத்தான் வந்தது.
ஒரு கரத்தால் அவரது உறுப்பின் கொட்டைகளை வருடியவாறே சாரதா தன் முதலாளியின் ண்மையின் தண்டை மறு கரத்தால் பிடித்தாள். நாகவேல் மூச்சு வாங்க இன்பத்தில் முனக அவரது ண்மை மெல்ல மெல்ல விழிப்பை அடைய அந்த பூங்கொடியாள் உதவினாள். மேலும் கீழும் ஆட்டத் தொடங்கினாள். பாதி சுருண்ட நிலையில் இருந்த நாகவேலின் உறுப்பு அவளது தாலாட்டில் திண்மை அடையத் தொடங்கியது. மெல்லிய விரல்களால் முழுவதுமாகப் பற்றி அவள் மெல்ல மெல்ல ஆட்ட நாகவேல் முதுமையில் இளமையின் சுகம் காண அவர் விழிகள் சொக்கத் தொடங்கியது. ஐந்து அங்குல நீளமே இருந்தாலும் இப்போது அவள் கை முழுவதும் நிறையும் அளவுக்கு அது விறைத்திருந்தது. முதலாளியைத் தன் கைக்குள் போட்டுக் கொண்டால் தனக்கு பல வித லாபங்கள் கிடைக்கும் என்பது அனுபவத்தில் உணர்ந்திருந்த சாரதா, அதற்கு மிகவும் எளிமையான வழி அவரது ஆணுறுப்பைத் தன் கைகளுக்குள் எடுப்பதுதான் என்ற முறையில் அவளது திருவிளையாடல் தொடர்ந்தது.
இவ்வளவு தூரம் வந்து விட்டோம். இன்னும் கொஞ்சம் போனால்தான் என்ன என்ற கேள்விக்குறி சாரதாவின் மனதில் பொறிதட்டியது. நாகவேல் சற்றும் எதிர்பார்க்காமல் சாரதா இன்னும் சிறிது முன்வந்து மண்டியிட்டு அவரது உறுப்பின் சிவப்பான முனையில் முத்தமிட்டாள். நாகவேல் நிலை குலைந்து போனார். இந்த வித சுகங்களை அவர் இந்த ஜென்மத்தில் அனுபவித்ததில்லை. அவர் சாரதாவில் தலையைப் பிடித்தவாறே “இன்னும் நன்றாக ……” என்று அடிக்குரலில் முனகினார். சாரதாவுக்கு தன் முதலாளி தனது செயலை வரவேற்கிறார் என்று புரிந்ததும் அவள் செவ்விதழ்களை குவித்து அவரது செவ்வாழைப் பழத்தை வாய்க்குள் வைத்துச் சப்பத் தொடங்கினாள். நாகவேலுக்கு இத்தனை செல்வமும் வசதியும் இருந்தும் வாழ்க்கையில் இதுவரை அனுபவிக்காத இன்பம் கிடைத்ததால் சாரதாவிடம் மிகவும் நன்றி உணர்வுடன் அவள் தந்த சொர்க்க இன்பத்தில் லயித்து மயங்கியிருந்தார். அவளது பூங்கரங்கள் நாகவேலின் கொட்டைகளை உருட்டி உருட்டி அதே சமயம் அவள் வாய்க்குள் நாக்கை சுழற்றி அவரது குறியின் முனையைப் பதம் பார்த்தது, அவரை இன்ப வெள்ளத்தில் மூழ்கடித்த உணர்வில் ஆழ்த்தியது.
நாகவேல் இன்பத்தின் உச்ச உணர்வை அடையப் போகிறோம் என்று தெரிந்து சாரதாவின் தோள்களை இறுகக் கைகளால் பற்றியவாறு ¡அம்மா சாரதா, என்னால் இனியும் தாங்க முடியாது” என்று மூச்சு வாங்க கிசு கிசுத்தார். அவரது உறுப்பு இன்னும் தனது வாய்க்குள் விறைப்பு அதிகமாவதை உணர்ந்த சாரதாவும், வாயை விலக்கி, தன் கைகளால் முழு நீளத்திற்கும் மேலும் கீழும் ட்ட அதன் துடிப்பு உச்சக்கட்டத்தை அடைந்து அவரது இன்ப வெள்ளம் பீய்ச்சிக் கொண்டு வெளியேறியது. “அம்மா” என்ற முனகலுடன் அவர் சோபாவில் சாய்ந்து விட்டார். அவரது உறுப்பில் சுரந்து வந்த அவரது பெருக்கு சாரதாவின் முகத்திலும் மார்பிலும் தெறித்தது. சாரதா பக்கத்தில் இருந்த தண்ணீரை எடுத்து தன் மீது பட்ட பிசுபிசுப்பை சுத்தம் செய்து கொண்டாள். முதலாளியின் உறுப்பையும் கழுவி விட்டு டவலை எடுத்து துடைத்து விட்டு, தனது ப்ராவையும் ஜாக்கெட்டையும் கொக்கிகளை அணிந்து புடவையையும் சரியாக்கிக் கொண்டாள்.
முன்பின் அனுபவித்து அறிந்திராத இன்பத்தில் சிறிது நேரம் அயர்ந்து இருந்த நாகவேல் சமாளித்துக் கொண்டு எழுந்து உடைகளை சரியாக அணிந்து கொண்டார். அவரை ஒரு வித புத்துணர்வு ட்கொண்டிருந்தது. அவர் சாரதாவின் கைகளை நன்றியுடன் சென்று பிடித்துக் கொண்டு “அம்மா சாரதா! என்னை திருமணம் செய்து கொள்வாயா? எனக்கு வயதானாலும் ஒரு துணை வேண்டுமல்லவா?” என்று கேட்டார். சாரதா ஒரு கணம் திக்கு முக்காடிப் போனாள். ஏதோ அவரிடம் இருந்து சில சலுகைகளும் அன்பளிப்புக்களும் கிடைக்கும் என்றுதான் எதிர்பார்த்திருந்தாள். னால் லட்சக் கணக்கான சொத்துக்களுக்கு அதிபதியாக இருந்த நாகவேலின் மனைவி க முடியும் என்று கனவிலும் நினைக்கவில்லை.
அடுத்த ஒரு வாரத்தில் அந்த ஊரும் நாகவேலின் தொழிற்சாலையும் அமளிப்பட்டது. திருமணம் வைபோகமாக நடந்தது. அவளுடன் வாழ்வதற்கென்றே தனது பங்களாவை மூன்றே நாட்களில் ஒரு வசந்த மாளிகை க்கி விட்டார் நாகவேல். படுக்கை அறை ஏ.சி. குளுமையுடன் அறை முழுவதும் கண்ணாடிகள் பொருத்தப் பட்டன. பட்டுப் படுக்கையும் பிரகாசமான விளக்குகளும் ரெஃப்ரிஜரேட்டரும் எல்லாவித நவீன வசதிகளும் நிறைந்து குவிந்தன. நாகவேல் தனக்கென்று ஒரு சிறிய மதுபான வசதியையும் படுக்கை அறையிலேயே ஏற்பாடு செய்திருந்தார்.
சாரதாவுக்கு திடீர் என்று வந்த இந்த ராஜாபோக வாழ்க்கை சொர்க்கத்தில் இருப்பது போன்ற உணர்வை ஏற்படுத்தியது. முதல் இரண்டு மாதங்களுக்கு அவள் இன்பத்தில் திளைத்திருந்தாள். பிற்பாடுதான் அவளுக்கு ஏக்கம் ஏற்படத்தொடங்கியது. முதல் நாள் அன்று அவள் நாகவேலின் பங்களாவுக்கு குடிபோய் சென்றபோது அப்படியே மலைத்து நின்று விட்டாள். வாழ்க்கையில் இவ்வளவு வசதியும் டம்பரமும் இருக்கும் என்று கனவிலும் நினைக்கவில்லை. இத்தனை பெரிய மாளிகையிலும் மாலை று மணிக்கு மேல் வேலைக்காரர்கள் ஒருவர்கூட இல்லாமல் நாகவேல் ஏற்பாடு செய்திருந்தது அவளுக்கு வியப்பைத் தந்தது. வீட்டுக்குள்ளேயே ஒரு சின்ன நீச்சல் குளம் கூட இருந்தது. அதில் வேண்டிய அளவுக்கு தண்ணீரின் வெட்ப நிலையை அட்ஜஸ்ட் செய்ய முடியும்.
முதல் இரவில் சாரதாவைத் திக்குமுக்காட வைத்து விட்டார் நாகவேல். திருமண வைபவங்கள் மதியமே முடிந்து விட்டதால் அவர்கள் வீட்டுக்கு ஐந்து மணி அளவில் வந்தனர். வேலைக்காரர்கள் எல்லோரும் று மணி அளவில் விடை பெற்றுக் கொண்டு சென்றதால் வீடு தனிமை அடைந்தது போல் இருந்தது. ஏழுமணிக்கு ராகு காலம் முடிந்ததும் நாகவேல் பங்களாவின் வெளிக்கதவை பூட்டி விட்டு, சாரதாவை படுக்கை அறைக்கு அழைத்து வந்தார். அந்த அறையைப் பார்த்ததும் சாரதா பிரமித்து நின்று விட்டாள். கதவைச் சாத்திவிட்டு அவள் அருகில் வந்த நாகவேல் அவளை தோளோடு சேர்த்து அணைத்தவாறு “சாரதா, இந்த வயதில் இரண்டாவது திருமணம் செய்து கொண்ட எனக்கு நீ நல்ல துணைவியாக இருக்க வேண்டும். சரிதானா?” என்றார். அவள் பதிலுக்கு “சரி சார்” என்றாள். “இனி சார் என்றெல்லாம் கூப்பிடக் கூடாது” என்று கூறியவாறு ஒரு சின்னப் பெட்டியை அவளுக்கு அன்பளிப்பாக அளித்தார்.
திறந்து பார்த்த சாரதா அப்படியே அசந்து போய் விட்டாள். பளீர் என்று மின்னல் போன்று அந்தப் பெட்டிக்குள் ஒரு வைர அட்டிகை தென்பட்டது. லட்ச ரூபாயாவது மதிப்பிருக்கும். “இதை நீங்களே எனக்கு அணிவித்து விடுங்கள்” என்று அவள் அவர் கையில் பெட்டியைக் கொடுத்தாள். “அதைத் தான் நானும் செய்ய நினைத்திருந்தேன். ஆனால் அதற்கு முன்பு நான் உன்னைப் பூரணமாகப் பார்க்க வேண்டும். பிறந்த மேனியாக இருக்கும் உனக்குத் தான் இந்த அட்டிகையை நான் அணிவிக்கப் போகிறேன்” என்றார் நாகவேல் புன்முறுவலுடன். அவளுக்கு சிரிப்பு வந்தது. “உங்கள் ஆசைகளைப் பூர்த்தி செய்யத்தானே நான் வந்திருக்கிறேன்” என்றவாறே அவள் தனது பட்டுப் புடவையை அவிழ்க்க முற்பட்டாள். அவள் கைகளைப் பற்றி தடுத்த நாகவேல், அவளை அணைத்தவாறே கட்டிலின் அருகில் சென்று அவளை அமர்த்தினார். “சாரதா இன்று நான் உனது உடைகளை அவிழ்த்து விடுகிறேன்” என்றார். “சரிதான். ஆனால் லைட்டை அணைக்க வேண்டாமா?” என்று சிணுங்கினாள் சாரதா. “சாரதா, உன் அழகைப் பார்க்க இந்த வெளிச்சம் போதாது” என்றவாறு படுக்கையின் அருகில் இருந்த ஒரு ஸ்விட்சை அழுத்தினார்.
அவர்கள் படுக்கையின் அருகில் பிரகாசமான வாட் பல்புகள் பல சுற்றிலும் பொருத்தப் பட்டிருந்ததால் படுக்கை வெளிச்ச வெள்ளத்தில் மூழ்கியது. நாலா பக்கத்திலும் இருந்த முழு நீள நிலைக்கண்ணாடிகளில் அவர்களின் உருவங்கள் இந்த வெளிச்சத்தில் தெள்ளத் தெளிவாகத் தெரிந்தன. “இந்த வெளிச்சத்திலா?” என்றவாறே அவள் சுற்றிலும் நோட்டம் இட்டவாறே அந்தப் பட்டு மெத்தையில் சாய்ந்தாள். வாழ்க்கையிலேயே பெண்ணின் நிர்வாணத்தை அதிகம் கண்டிராத அந்தப் பெரியமனிதர், இப்பொழுது கிடைத்த வாய்ப்பை முழுவதுமாக பயன்படுத்த முற்பட்டு அவளது டைகளை முழுவதுமாக களைய முனைந்தார். அந்தப் பிரகாசத்தில் அவளது வெண்மேனி இன்னும் வனப்புடன் தென்பட்டது.
முதலில் அவளது பட்டுப் புடவையை அவளது மெல்லிடையில் இருந்து அவிழ்த்து கட்டிலின் அருகே கீழே போட்டு விட்டு அவளது ஜாக்கெட்டின் பட்டன்களை அவிழ்த்து அவள் கைகள் வழியாக உருவி எடுத்தார். சாரதா தன் கணவனுக்கு உதவியாக உடலை வளைத்தும் கைகளைத் து¦க்கியும் கொடுத்தாள். நாகவேல் மெள்ளத் தன் கவனத்தை அவள் வயிற்றுக்குத் திருப்பினார். தொப்புளைச்சுற்றி தடவிக் கொண்டே தன் நடுங்கும் கரங்களால் அடிவயிற்றை வருடி வருடி அவளது உள்பாவாடை நாடாவின் முடிச்சை அவிழ்த்து விட்டார். அவளது மேனி அழகு அவரை அயர வைத்து விட்டது. மூச்சு அதிகமாக அவர் அவளது பாவாடையையும் கால்கள் வழியாக உருவி கீழே போட்டார்.
இப்பொது சாரதா இளம் சிவப்பு நிற ப்ராவும் ஜட்டியும் மட்டுமே அணிந்து மல்லாந்து கட்டிலில் படுத்திருந்தாள். நாகவேல் தனது புதிய மனைவியை கண்ணிமைக்காமல் ஜொள்ளுவிடுவதுபோல் பார்த்துக் கொண்டே இருந்தார். “ஐயோ, இது என்ன பட்டப் பகல் வெளிச்சம்போல் இருக்கிறது? எனக்கு என்னவோ போல் இருக்கிறது” என்று சிணுங்கினாள் சாரதா. திருமணத்திற்கு முன்பே மிகவும் சுதந்திரத்துடன் தன்னுடன் பழகிய அவள் அப்படி ஒன்றும் பத்தினியாக நிச்சயம் இருக்க மாட்டாள் என்று தெரிந்திருந்தாலும், தன் மனைவியாகிய பிறகு அவள் நாணப்படுவது போலிருந்தது நாகவேலுக்குப் பிடிக்கவே செய்திருந்தது. “சாரதா, அன்று உன்னைச் சிறிது நேரம் தான் பார்த்தேன், அதுவும் பாதி கூட சரியாகப் பார்க்க முடியவில்லை. என் முதல் மனைவியை நான் இருட்டில் அல்லாமல் தொடக் கூட முடியவில்லை. அழகுச் சிலையான உன்னை வாழ் நாள் முழுவதும் பார்த்து ரசிக்க வேண்டும்” என்றார். சாரதா சொக்கும் குரலில் “உங்களுக்கு நான் தடை சொல்லவா போகிறேன்? வேண்டும் அளவுக்கு எப்படி வேண்டுமானாலும் ஆசை தீரும் அளவுக்குப் பார்த்துக் கொள்ளுங்கள்” என்றபடியே எழுந்து கட்டிலில் இருந்தபடி அவர் தோளில் சாய்ந்தாள்.
சாரதாவின் நைலான் ப்ராவுக்குள் துள்ளிக் கொண்டிருந்த அவளது பருவக் கலசங்களை சிறிது நேரம் அவர் வருடி ரசித்து விட்டு கைகளை மெல்ல பின்னுக்குக் கொண்டு போய் அவளது ப்ராவை அவிழ்த்து அந்த பெருத்த மாங்கனிகளுக்கு விடுதலை கொடுத்தார். பின்பு அவைகளைப் பிழிந்து விட்டார். அவளை மீண்டும் சாய்த்து மல்லாக்காகப் படுக்க வைத்து அவள் அருகில் மண்டியிட்டு அவளது வாழைத்தண்டு போன்ற வெண்மையான தொடைகளை வருடி ரசித்தார். வயதான கணவன் னாலும் இவ்வளவு நேர கைவரிசையில் சாரதாவுக்கும் சிறிது அனல் பரவத் தொடங்கியது. பெருமூச்சுடன் தனது கால்களை நன்றாக விரித்து வைத்து உடலை நெளிந்து வளைந்தாள். நாகவேல் இப்போது அவள் உடலில் இருந்த ஜட்டியையும் அவளது மெல்லிடையிலிருந்து கீழே இறக்கத் தொடங்கினார். சாரதா ஒருக்களித்துக் கொண்டு காலை மடித்து அவருக்கு ஏதுவாக படுத்துக் கொண்டே குனிந்தாள். அவளது பின்புறம் வழியாக எலாஸ்டிக்கை இழுத்து இறக்கினபோது அவளது அழகிய நிலாபோன்ற வட்டமான பருத்த பின்னழகுகள் தென்பட்டன. சாரதாவைக் குப்புறப் படுக்க வைத்து அவர் ஜட்டியை நன்றாக இறக்கி அவளது வெண் தொடைகள் வழியாக உருவி அவிழ்த்து தரையில் எறிந்தார்.
பின்பு நாகவேல் கட்டிலில் இருந்து எழுந்து இறங்கி வைர அட்டிகையைக் கையில் எடுத்துக் கொண்டு “சாரதா! எழுந்து வா! உன் கழுத்தில் எனது திருமண அன்பளிப்பை அணிவிக்கிறேன்” என்று கூப்பிட்டார். பூரணமாக பிறந்த மேனியாக இருந்த சாரதா மெல்ல எழும்பி அவர் அருகில் செல்ல நாகவேல் மின்னிக் கொண்டிருந்த அந்த வைர மாலையை அவள் கழுத்தில் அணிவித்தார். சுற்றிலும் இருந்த முழு நீள நிலைக் கண்ணாடிகளில் அவள் எழில் மேனியும் அந்த தந்தக் கழுத்தில் டால் அடிக்கும் வைர வெளிச்சமும் அந்த அறையையே ஒரு சின்ன சொர்க்கமாக்கின. சாரதாவுக்கு தனது சொந்த மேனியை இவ்விதம் பார்ப்பதில் மிகவும் பெருமிதமாக இருந்தது.
நாகவேல் இப்பொழுது பிறந்த மேனியாக இருந்த தனது புது மனைவியைத் திரும்பவும் கட்டிலில் மல்லாக்காகப் படுக்க வைத்து அவள் வெண்ணெய் மேனியை ஆராய்ந்து பார்த்து ரசிக்க முற்பட்டார். அவளது வாழைத் தண்டுபோன்ற தொடைகளை விரித்து வைத்து நடுவே ரோஜா மலர் போல பூத்து விரிந்திருந்த பெண்மையை ஆசையுடன் கண் குளிர கண்டு ரசித்தார். சாரதாவும் யதேச்சையாகத் தன் கைகளை அவர் தொடைகளின் மீது படுவதுபோல் தடவ அவரது வயோதிப சை மெதுவாக தலையெடுக்க முற்படுவதை உணர்ந்து அதற்கு தன்னாலான உதவியைச் செய்யலாம் என்று மனதுக்குள் எண்ணிக் கொண்டு, இப்பொழுது தனது கணவன் என்ற உரிமையில் அவரது வேஷ்டிக்குள் ஒரு கையை மெல்ல விட்டாள்.
நாகவேல் அவளது செயலுக்கு ஏதுவாக தனது வேஷ்டியை உருவி அவிழ்த்து தரையில் போட்டு விட்டு தனது உள் நிஜாரையும் அவிழ்த்து விட்டார். ஷர்ட்டையும் பனியனையும் அவிழ்த்து எறிந்து அவளைப் போலவே பூரண பிறந்த மேனியாகி சாரதாவின் அருகில் வந்து இருந்தார். அவரது எதிர்பார்ப்பு என்னவாயிருக்கும் என்று புரிந்து கொண்ட சாரதா நாகவேலைப் படுக்கையில் சாய்ந்து அமரவைத்து அவரது கால்களின் நடுவே தனது கவனத்தைச் செலுத்தினாள். இவ்வளவு நேரம் அவள் எழில் அழகைப் பார்த்ததில் அவரது உறுப்பு பாதி விழித்த நிலையில் இருந்தது. சாரதா இன்று அதிகம் முன்னுரை இல்லாமல் அவரது கொட்டைகளைத் தன் பூங்கரங்களால் மென்மையாகப் பிடித்து பிழிந்தவாறே முகத்தைக் குனிந்து அவரது செவ்வாழைப் பழத்தைத் தன் வாய்க்குள் வைத்து சப்பத்தொடங்கினாள். நாகவேலுக்கு அவரது சைத் தாபத்தை அடக்க முடியவில்லை. மூச்சு மேலும் கீழும் வாங்க அவளது தலையைப் பற்றி “சாரதா! சாரதா” என்று பிதற்றியவாறு அவளது செவ்விதழில் தனது உறுப்பு திண்மையடைந்ததையும் தனது கொட்டைகளுக்குள் ஆசை ஊற்று பெருக்கெடுத்து முட்டி நிற்பதையும் உணர்ந்தார். சாரதா தனது தலையை மேலும் கீழும் ட்ட அவரது உறுப்பு அவளது தொண்டைவரை சென்று இடித்தது. அவளது வாயின் இதமான வெட்பமும் அவள் அழகாக சப்புவதைப் பார்த்ததிலும் அவளது நிர்வாணக் கோலம் எல்லா பக்கங்களிலிருந்த கண்ணாடிகளிலிருந்தும் தெரிந்தது. நாகவேலுக்கு சாரதாவின் வாய்க்குள் இரண்டு மூன்று நிமிடங்களுக்கு மேல் தாக்குப் பிடிக்க முடியவில்லை. அவளது தலையைக் கெட்டியாகப் பிடித்தவாறே “அம்மா …..!” என்று அடித்தொண்டையில் இருந்து மெல்லிய முனகியபடி அவளது வாய்க்குள்ளேயே இன்ப வெள்ளத்தைப் பீய்ச்சி விட்டார்.
சாரதா இதை சற்றும் எதிர்பார்க்க வில்லை. ஆனாலும் சமாளித்துக் கொண்டு கணவனின் கஞ்சியை மெல்ல விழுங்கி இன்னும் நன்றாகச் சப்பி அவரது உறுப்பின் திண்மை பூரணமாக மறைந்து அது திரும்ப சாதுவான நிலையில் வரும்வரை சப்பிக் கொண்டே இருந்தாள். பின்னர் மெல்ல எழுந்து “எப்படி இருந்தது?” என்று புன்னகையுடன் கேட்க நாகவேல் “சாரதா! சொர்க்கம் என்றால் என்ன என்பதையே இப்போதுதான் உணருகிறேன்” என்று மனம் திறந்து அவளை மார்பினில் சாய வைத்து முடியைக் கோதியவாறு கூறினார். உண்மையின் அவருக்கு ஒரு பத்து வயது குறைந்த உணர்வு இருந்தது. ஏழு மணிக்கே முதல் இரவு தொடங்கியதால் அப்போது ஒன்பது மணிதான் யிருந்தது. நாகவேல் எழுந்து வேஷ்டியை எடுத்து கட்டிக் கொண்டு “சாப்பிடலாமா?” என்று கேட்டவாறு பீரோவைத் திறந்து ஒரு நைலான் நைட்டியை அவளுக்கு எடுத்துக் கொடுத்தார். அந்த பீரோ முழுவதும் வண்ண வண்ணக் கலர்களில் விதம் விதமான நைட்டிகள் இருந்தன. அவர் அலமாரியைத் திறந்து ஒரு கிளாசில் விஸ்கியை ஊற்றிக் கொண்டார். “குளிக்க வேண்டுமானால் ஸ்விம்மிங் பூல் அங்கிருக்கிறது. கொஞ்ச நேரம் நீந்திப் பார்” என்று அவள் கையைப் பிடித்து அங்கே கொண்டு போய் காண்பித்தார். அவள் பிறந்த மேனியாகவே நீந்தி மகிழ்வதை நாகவேல் கண்டு ரசித்தார். பின்பு அவள் நைட்டியை உடுத்திக் கொண்டு வந்தாள். இருவரும் உணவருந்தி விட்டு பத்தரை மணிக்குப் போல் மீண்டும் படுக்கைக்குச் சென்றனர். நாகவேல் களைப்பில் உடனே உறங்கி விட்டார். சாரதா இந்தத் திடீர் வசதியில் சிறிது திக்குமுக்காடிப் போயிருந்தாலும், வயதான கணவனிடம் அதிகம் படுக்கையறைச் சுகம் எதிர்பார்க்காததால் சிறிது நேரம் புரண்டு விட்டு அவளும் தூங்கி விட்டாள்.
இரண்டு மூன்று மாதம் வரை சாரதாவுக்கு வசதியின் மயக்கத்தில் காமப் பசி அதிகம் தெரியவில்லை. நாகவேல் அவர் ஊரில் இருக்கும் போது எல்லாம் இரவு எட்டுமணிக்கெல்லாம் அவளைப் பிறந்த மேனியாக்கி ஒரு மணி நேரம் வரை மேலும் கீழும் புரட்டி ஆராய்ந்து பார்த்து மகிழ்வார். கால்களை விரித்து அவளது ரோஜாப் பூ பிளவையும், மார்புக் கலசங்களைப் பிசைந்தும், குனிந்து மண்டியிட்டு அவளது பின்புற எழில் கோளங்களையும் அதன் நடுவில் சீற்றமான சிவப்பாக இருந்த துவாரத்தையும் எல்லாம் விரிவாகக் கண் காணித்து மனப்பாடமாக்குவதில் கவனமாக இருந்தார் வாலிபத்தைக் கோட்டை விட்ட அந்தப் புது மணவாளன். சாரதாவும் பணக்காரக் கணவர் என்ன கேட்டாலும் அவர் திருப்திகாகச் செய்வதையே குறிகோளாக வைத்திருந்தாள். கேட்கும்போதெல்லாம் அவள் அவரது உறுப்பைச் சப்பி விடுவாள். அவர் வருடி வருடி அவளது பருவ மேடு பல முறை சூடாகத் தொடங்கும். “உள்ளே வாருங்களேன்” என்று சைத் தாபத்துடன் அவரை கூப்பிடுவாள். நாகவேல் அவளது தொடைகளின் நடுவே மண்டியிட்டுத் தன் உறுப்பை அவளது பிளவுக்குள் செலுத்த முயலும்போதெல்லாம் ஒன்று உள்ளே செல்வதற்குள் அது சுருங்கி விடும், அல்லது வெளியே அவலது வெல்வெட் முக்கோண ப்பத்திலேயே பீய்ச்சி விடும். மனதைத் தேற்றிக் கொண்டு சாரதா வாழ்க்கையின் வசதியிலும் செல்வத்தின் போகத்திலும் மூழ்கி தனது கவலையை மறக்க முயலுவாள்.
நாகவேல் ஊரில் இருக்கும் போது சாரதாவுக்குத் தனிமை அதிகம் தெரியாது. கையாலாகாத கணவன் ஆனாலும் அவரைக் குஷாப்படுத்துவதில் அவளுக்கு ஓரளவு ர்வம் உண்டு. தனது அழகைக் காண்பித்து அவரைச் சப்பி விடும்போது நாகவேல் மிகவும் மகிழ்ச்சியுடன் அவளைப் புகழ்த்துவார். அவருக்கு இளமை திரும்பிய எண்ணத்தில் பல பல பரிசுகளைக் கொண்டு குவிப்பார். பிசினஸ் சம்பந்தமாக மாதத்தில் பத்து நாட்களாவது அவர் வெளியூர் போய் விடுவார். அப்போதுதான் சாரதாவைத் தனிமை கொடுமையாக வாட்டி வதைக்கும். என்ன காரணத்தாலோ தெரியவில்லை, நாகவேல் இரவு வேலைக்காரர்கள் யாரும் அந்த வீட்டில் தங்கக் கூடாது என்ற நியதியைக் கடுமையாகக் கடைப் பிடித்து வந்தார்.
சாரதா நாகவேல் வெளியூர் போய் விடும்போது தனிமையில் துவளுவாள். அந்தப் பெரிய மாளிகையில் தனியாக இருக்கும் போது அச்சமாகவும் இருக்கும். அதற்கு மருந்தாக அவரது மதுபான அலமாரியைத் திறந்து சிலபொழுது விஸ்கியை ஊற்றி அவள் குடித்துக் கொண்டு அச்சத்தை மறந்து தூங்கியும் இருந்திருக்கிறாள். ஒருகாலத்தில் கொடி கட்டிப் பறந்த அவளது இளமை, பல மானேஜர்களுடனும் சக இளம் ஊழியர்களுடனும் படுக்கை அறையைப் பகிர்ந்து சுகம் கண்டிருந்த காலத்தை அவள் ஏக்கத்துடன் நினைத்துப் பார்ப்பாள். இப்போது பணக்காரியாகி விட்டதால் மிகவும் கவனமாக இருக்க இருக்க வேண்டியிருந்தது. பகல் வேளைகளின் சமையல்காரி, தோட்டக்காரன், டிரைவர் தவிர ராஜப்பன் என்ற இருபது வயது வாலிபன் எடுபிடி வேலைகள் செய்வதற்காக இருந்தான். இந்த இளைஞன் முன்பு தோட்டக்காரனாக வேலை செய்து கொண்டிருந்த மெய்யப்பனின் மகன் என்று நாகவேல் சொல்லியிருந்தார். மெய்யப்பன் இறந்து போன பிறகு அந்தக் குடும்பத்திற்கு நாகவேல் மிகவும் உதவி செய்ததாக எல்லோரும் கூறுவார்கள். அவன் மகள் பூங்கொடி படிக்கவும் அவர் உதவி செய்திருந்தார்.
சமையல்காரியும் தோட்டக்காரனும் டிரைவரும் ஐந்து ஐந்தரை மணிக்கெல்லாம் வேலைகளை முடித்து விட்டு சாதாரணமாக சென்று விடுவார்கள். ராஜப்பன் மட்டும் நாகவேல் ஊரில் இருக்கும் பொழுது அவர் அலுவலகத்தில் இருந்து திரும்பும் வரை வீட்டில் இருந்து விட்டு பின்பு தன் வீட்டுக்குச் செல்வான். எப்படியும் ஏழு மணிக்கு மேல் வீட்டில் ஒரு வேலைக்காரர் கூட இருக்கக் கூடாது என்பதில் நாகவேல் மிகவும் திட்டவட்டமாக இருந்தார். ராஜப்பனும் மாலை ஏழு மணிக்கு சரியாக அங்கிருந்து கிளம்பி விடுவான். தனது தந்தை மெய்யப்பனைப்போலவே முதலாளி மீது மிகவும் விசுவாசமாக இருப்பான். பிள்ளைகள் இல்லாத நாகவேல் ஓரளவுக்கு தங்கப்பனையும் பூங்கொடியையும் தனது பிள்ளைகளைப்போலவே பாவித்தார். ராஜப்பன் முதலாளிக்கு இரண்டாம் திருமணம் ஆனபோது மிகவும் மகிழ்ச்சி அடைந்தான். எஜமானுக்கு நல்ல ஒரு துணை கிடைத்திருக்கிறதே என்று புதிய எஜமானியை மிகவும் பாசத்துடன் அவனும் அவன் தங்கையும் சந்தோஷமாக இருந்தனர்.
சாரதா திருமணமாகி இரண்டும் மூன்று மாதங்கள் வரை ஒரு வித பறக்கும் நிலையிலேயே இருந்தாள். தினமும் சூடாகிய சட்டியில் எண்ணை போடாமல் இருந்தபோது தனது காமப் பசி அதிகமாவதை உணர்ந்தாள். நாகவேல் இருக்கும்போதுகூட கிடைக்காத சுகம் அவர் வெளியூருக்குக்ப் போய் விட்டால் தனிமை வாட்டும்போது தனது கைவிரல்களால் தனது மார்பகங்களைப் பிசைந்து விட்டுக் கொள்வாள். கல்லு¦ரியில் படிக்கும்போது விரல்களால் உரசி சுய இன்பம் அடையும் ஞாபகத்தில் அதுபோலவே செய்து தனது தாகத்தைத் தணித்துக் கொள்வாள். வெள்ளரிக்காய் நேந்திரம் பழம் போன்றவற்றை தனது பெண்மையின் பொந்தில் நுழைத்து சை தீரும் அளவுக்கு ட்டி விட்டுக் கொண்டு இன்பத்தின் உச்சக் கட்டத்தை அடைந்து கணவன் தராத சுகத்தை எய்துவாள். இப்படி காலத்தைத் தள்ளிக் கொண்டிருந்த போதுதான் ராஜப்பன் சாரதாவின் கண்களில் பட்டான். நாகவேல் ஊரில் இல்லாதபோது அவனை இரவில் சிறிது நேரம் கூட இருந்து செல்லுமாறு வற்புறுத்துவாள். ராஜப்பன் அவள் வேண்டுதலுக்கு இணையவில்லை. ஒரு நாள் அவர் வெளியூருக்கு சென்றிருந்தபோது மற்ற வேலைக்காரர்கள் எல்லோரும் சென்று விட்டபோது ஆறு மணியளவில் அவனைக் கூப்பிட்டு படுக்கையில் காம வெறியுடன் அணைத்தாள். இளைஞன் மிரண்டு விட்டான். “எஜமானி, வேண்டாம். எனக்கு இதெல்லாம் பழக்கம் இல்லை, மேலும் உண்ட சோறுக்கு ஒரு நாளும் மெய்யப்பனின் மகன் தீங்கிழைக்க மாட்டான்” என்று கூறி வெளியேறி விட்டான். இன்னும் இரண்டு முறை அவள் மெதுவாக அவனை அடைய முயன்று பார்த்தாள். கடைசியாக அவன் இனியும் இவ்வாறு நடந்தால் முதலாளியிடம் கூற வேண்டியிருக்கும் என்று எச்சரித்தான்.
சாரதாவுக்கு படு எரிச்சலும் கோபமும் வந்தது. இவன் வேறு ஏதாவது உளரி வைத்து விட்டால் தன் பாடு திண்டாட்டம் கி விடும் என்று நினைத்தாள். இவனை ஒரு வழி பண்ணி விடலாம் என்று போலீஸ”க்கு ஃபோன் பண்ணி திருட்டுக் குற்றம் சுமத்தி அவனை லாக் அப்பில் தள்ள வைத்து விட்டாள். இம்முறை நாகவேல் திரும்பி வர ஒரு வாரம் ஆகும் என்று தெரிந்திருந்ததால் அதற்குள் சூழ் நிலையை சரி பண்ணி விடலாம் என்று மனதைத் தேற்றி கொண்டாள். அதற்கேற்ப வந்த இன்ஸ்பெக்டர் நடந்த முறையும் பார்த்த பார்வையும் அவளுக்கு நம்பிக்கை ஊட்டின. அவனுக்கு ஒரு தூண்டில் போட்டு விட்டு ஒரே கல்லில் இரண்டு மாங்காய் அடித்து விடலாம் ராஜப்பனின் வாயையும் அடைத்து விடலாம். இன்ஸ்பெக்டர் மூலம் தனது பசிக்கு தீனி போடலாம் என்ற உணர்வு அவளை உவகைக்குள் க்கியது. எதிர்பார்த்தது போல் ஒரே நாளில் இன்ஸ்பெக்டர் தங்கராசு சுலபமாக காரியத்தை முடித்து விட்டதாகக் கூற அவனுக்கு விருந்து போட்டு அதிலேயே தனது பசியையும் தீர்த்துக் கொள்ள அவனை இரவு ஒன்பது மணிக்கு வரச்சொன்னாள். இரவு யார் கண்ணிலும் படாமல் எளிதாக அங்கு வர முடியும். அப்படியே பார்த்தாலும் போலீஸ் இன்ஸ்பெக்டராக இருப்பதால் யாரும் வெளியே சொல்ல அச்சப் படுவார்கள் என்பதால் சாரதா தனது அதிர்ஷ்டத்தை மெச்சிக் கொண்டாள்.
Tamil Sex Stories அவள் அவரது கால்களுக்கு நடுவே மண்டியிட்டு நின்று கொண்டு அவரது செயலுக்கு ஏதுவாக உதவினாள். அவரும் சிறிது நேரம் அவளது மார்பகங்களைப் பிசைந்து பிழியப் பிழிய அவரது கால்களுக்கு நடுவே சூடு பரவத் தொடங்கியது. நோயாளியான
மனைவியுடன் அவர் தாம்பத்திய உறவு கொண்டு பத்துப் பதினைந்து வருடங்களுக்கு மேல் யிருந்தது. ஆகவே தனது ணுறுப்பு விழிப்பு கொள்ள முயல்வதை உணர்ந்த அவருக்கு ச்சரியமாகவே இருந்தது. மண்டியிட்டிருந்த சாரதாவும் இதை உணர்ந்தாள். அகன்று இருந்த முதலாளியின் தொடைகளைத் தன் மென்கரங்களால் தடவித் தடவி அவரைப் புல்லரிக்க வைத்தாள். ஏற்கனவே விலகியிருந்த வேஷ்டி இப்போது பூரணமாக விலகி அவரது அரை நிஜார் போன்ற உள்ளாடை தென்பட்டது. இரு பக்கமும் மெல்ல மெல்லத் தடவிய அவளது பூங்கரங்கள் இப்போது தொடைகளுக்கு நடுவே தடவ வருடங்களுக்கு அப்புறம் ஒரு புத்துணர்வு ஏற்பட நாகவேல் சோபாவில் சாய்ந்து கொண்டு பெருமூச்சுடன் முனகினார்.
சாரதா இப்போது தைரியமாக லூஸாக இருந்த அந்த நிஜாரின் அடியில் கைகளை விட்டு அவரது ண் உறுப்பின் அடியில் தொங்கிக் கொண்டிருந்த கொட்டைகளை மெல்லப் பற்றி மென்மையாக பிசையத் தொடங்கினாள். தன் மனைவியிடம் இருட்டில் இரண்டு நிமிட தாம்பத்திய சுகம் மட்டும் சிறிது நேர உரசலுடன் பழகிப் போயிருந்த நாகவேலுக்கு இந்த அனுபவம் சொர்க்கத்துக்கே கொண்டு போவது போல் இருந்ததது. அவள் முகத்தைத் தன் கைகளில் ஏந்தி “சாரதா, நீ கெட்டிக்காரப் பெண் அம்மா” என்று பாராட்டும் குரலில் சொன்னார். முதலாளியின் பூரண அனுமதி கிடைத்து விட்ட தைரியத்தில் அவள் இன்னும் சுதந்திரமாக அவரது நிஜாரின் முடிச்சை அவிழ்த்து அதன் முன்பாகத்தை இறக்கி அவரது செங்கோலை வெளியில் எடுத்தாள். சிறிது விழித்திருந்தாலும் அறுபது வயதுக்காரரின் சோம்பல் முறிக்கும் முறையில் தென்பட்ட அவரது உறுப்பைப் பார்த்ததும் அவளுக்கு மனதுக்குள் சிரிப்புத்தான் வந்தது.
ஒரு கரத்தால் அவரது உறுப்பின் கொட்டைகளை வருடியவாறே சாரதா தன் முதலாளியின் ண்மையின் தண்டை மறு கரத்தால் பிடித்தாள். நாகவேல் மூச்சு வாங்க இன்பத்தில் முனக அவரது ண்மை மெல்ல மெல்ல விழிப்பை அடைய அந்த பூங்கொடியாள் உதவினாள். மேலும் கீழும் ஆட்டத் தொடங்கினாள். பாதி சுருண்ட நிலையில் இருந்த நாகவேலின் உறுப்பு அவளது தாலாட்டில் திண்மை அடையத் தொடங்கியது. மெல்லிய விரல்களால் முழுவதுமாகப் பற்றி அவள் மெல்ல மெல்ல ஆட்ட நாகவேல் முதுமையில் இளமையின் சுகம் காண அவர் விழிகள் சொக்கத் தொடங்கியது. ஐந்து அங்குல நீளமே இருந்தாலும் இப்போது அவள் கை முழுவதும் நிறையும் அளவுக்கு அது விறைத்திருந்தது. முதலாளியைத் தன் கைக்குள் போட்டுக் கொண்டால் தனக்கு பல வித லாபங்கள் கிடைக்கும் என்பது அனுபவத்தில் உணர்ந்திருந்த சாரதா, அதற்கு மிகவும் எளிமையான வழி அவரது ஆணுறுப்பைத் தன் கைகளுக்குள் எடுப்பதுதான் என்ற முறையில் அவளது திருவிளையாடல் தொடர்ந்தது.
இவ்வளவு தூரம் வந்து விட்டோம். இன்னும் கொஞ்சம் போனால்தான் என்ன என்ற கேள்விக்குறி சாரதாவின் மனதில் பொறிதட்டியது. நாகவேல் சற்றும் எதிர்பார்க்காமல் சாரதா இன்னும் சிறிது முன்வந்து மண்டியிட்டு அவரது உறுப்பின் சிவப்பான முனையில் முத்தமிட்டாள். நாகவேல் நிலை குலைந்து போனார். இந்த வித சுகங்களை அவர் இந்த ஜென்மத்தில் அனுபவித்ததில்லை. அவர் சாரதாவில் தலையைப் பிடித்தவாறே “இன்னும் நன்றாக ……” என்று அடிக்குரலில் முனகினார். சாரதாவுக்கு தன் முதலாளி தனது செயலை வரவேற்கிறார் என்று புரிந்ததும் அவள் செவ்விதழ்களை குவித்து அவரது செவ்வாழைப் பழத்தை வாய்க்குள் வைத்துச் சப்பத் தொடங்கினாள். நாகவேலுக்கு இத்தனை செல்வமும் வசதியும் இருந்தும் வாழ்க்கையில் இதுவரை அனுபவிக்காத இன்பம் கிடைத்ததால் சாரதாவிடம் மிகவும் நன்றி உணர்வுடன் அவள் தந்த சொர்க்க இன்பத்தில் லயித்து மயங்கியிருந்தார். அவளது பூங்கரங்கள் நாகவேலின் கொட்டைகளை உருட்டி உருட்டி அதே சமயம் அவள் வாய்க்குள் நாக்கை சுழற்றி அவரது குறியின் முனையைப் பதம் பார்த்தது, அவரை இன்ப வெள்ளத்தில் மூழ்கடித்த உணர்வில் ஆழ்த்தியது.
நாகவேல் இன்பத்தின் உச்ச உணர்வை அடையப் போகிறோம் என்று தெரிந்து சாரதாவின் தோள்களை இறுகக் கைகளால் பற்றியவாறு ¡அம்மா சாரதா, என்னால் இனியும் தாங்க முடியாது” என்று மூச்சு வாங்க கிசு கிசுத்தார். அவரது உறுப்பு இன்னும் தனது வாய்க்குள் விறைப்பு அதிகமாவதை உணர்ந்த சாரதாவும், வாயை விலக்கி, தன் கைகளால் முழு நீளத்திற்கும் மேலும் கீழும் ட்ட அதன் துடிப்பு உச்சக்கட்டத்தை அடைந்து அவரது இன்ப வெள்ளம் பீய்ச்சிக் கொண்டு வெளியேறியது. “அம்மா” என்ற முனகலுடன் அவர் சோபாவில் சாய்ந்து விட்டார். அவரது உறுப்பில் சுரந்து வந்த அவரது பெருக்கு சாரதாவின் முகத்திலும் மார்பிலும் தெறித்தது. சாரதா பக்கத்தில் இருந்த தண்ணீரை எடுத்து தன் மீது பட்ட பிசுபிசுப்பை சுத்தம் செய்து கொண்டாள். முதலாளியின் உறுப்பையும் கழுவி விட்டு டவலை எடுத்து துடைத்து விட்டு, தனது ப்ராவையும் ஜாக்கெட்டையும் கொக்கிகளை அணிந்து புடவையையும் சரியாக்கிக் கொண்டாள்.
முன்பின் அனுபவித்து அறிந்திராத இன்பத்தில் சிறிது நேரம் அயர்ந்து இருந்த நாகவேல் சமாளித்துக் கொண்டு எழுந்து உடைகளை சரியாக அணிந்து கொண்டார். அவரை ஒரு வித புத்துணர்வு ட்கொண்டிருந்தது. அவர் சாரதாவின் கைகளை நன்றியுடன் சென்று பிடித்துக் கொண்டு “அம்மா சாரதா! என்னை திருமணம் செய்து கொள்வாயா? எனக்கு வயதானாலும் ஒரு துணை வேண்டுமல்லவா?” என்று கேட்டார். சாரதா ஒரு கணம் திக்கு முக்காடிப் போனாள். ஏதோ அவரிடம் இருந்து சில சலுகைகளும் அன்பளிப்புக்களும் கிடைக்கும் என்றுதான் எதிர்பார்த்திருந்தாள். னால் லட்சக் கணக்கான சொத்துக்களுக்கு அதிபதியாக இருந்த நாகவேலின் மனைவி க முடியும் என்று கனவிலும் நினைக்கவில்லை.
அடுத்த ஒரு வாரத்தில் அந்த ஊரும் நாகவேலின் தொழிற்சாலையும் அமளிப்பட்டது. திருமணம் வைபோகமாக நடந்தது. அவளுடன் வாழ்வதற்கென்றே தனது பங்களாவை மூன்றே நாட்களில் ஒரு வசந்த மாளிகை க்கி விட்டார் நாகவேல். படுக்கை அறை ஏ.சி. குளுமையுடன் அறை முழுவதும் கண்ணாடிகள் பொருத்தப் பட்டன. பட்டுப் படுக்கையும் பிரகாசமான விளக்குகளும் ரெஃப்ரிஜரேட்டரும் எல்லாவித நவீன வசதிகளும் நிறைந்து குவிந்தன. நாகவேல் தனக்கென்று ஒரு சிறிய மதுபான வசதியையும் படுக்கை அறையிலேயே ஏற்பாடு செய்திருந்தார்.
சாரதாவுக்கு திடீர் என்று வந்த இந்த ராஜாபோக வாழ்க்கை சொர்க்கத்தில் இருப்பது போன்ற உணர்வை ஏற்படுத்தியது. முதல் இரண்டு மாதங்களுக்கு அவள் இன்பத்தில் திளைத்திருந்தாள். பிற்பாடுதான் அவளுக்கு ஏக்கம் ஏற்படத்தொடங்கியது. முதல் நாள் அன்று அவள் நாகவேலின் பங்களாவுக்கு குடிபோய் சென்றபோது அப்படியே மலைத்து நின்று விட்டாள். வாழ்க்கையில் இவ்வளவு வசதியும் டம்பரமும் இருக்கும் என்று கனவிலும் நினைக்கவில்லை. இத்தனை பெரிய மாளிகையிலும் மாலை று மணிக்கு மேல் வேலைக்காரர்கள் ஒருவர்கூட இல்லாமல் நாகவேல் ஏற்பாடு செய்திருந்தது அவளுக்கு வியப்பைத் தந்தது. வீட்டுக்குள்ளேயே ஒரு சின்ன நீச்சல் குளம் கூட இருந்தது. அதில் வேண்டிய அளவுக்கு தண்ணீரின் வெட்ப நிலையை அட்ஜஸ்ட் செய்ய முடியும்.
முதல் இரவில் சாரதாவைத் திக்குமுக்காட வைத்து விட்டார் நாகவேல். திருமண வைபவங்கள் மதியமே முடிந்து விட்டதால் அவர்கள் வீட்டுக்கு ஐந்து மணி அளவில் வந்தனர். வேலைக்காரர்கள் எல்லோரும் று மணி அளவில் விடை பெற்றுக் கொண்டு சென்றதால் வீடு தனிமை அடைந்தது போல் இருந்தது. ஏழுமணிக்கு ராகு காலம் முடிந்ததும் நாகவேல் பங்களாவின் வெளிக்கதவை பூட்டி விட்டு, சாரதாவை படுக்கை அறைக்கு அழைத்து வந்தார். அந்த அறையைப் பார்த்ததும் சாரதா பிரமித்து நின்று விட்டாள். கதவைச் சாத்திவிட்டு அவள் அருகில் வந்த நாகவேல் அவளை தோளோடு சேர்த்து அணைத்தவாறு “சாரதா, இந்த வயதில் இரண்டாவது திருமணம் செய்து கொண்ட எனக்கு நீ நல்ல துணைவியாக இருக்க வேண்டும். சரிதானா?” என்றார். அவள் பதிலுக்கு “சரி சார்” என்றாள். “இனி சார் என்றெல்லாம் கூப்பிடக் கூடாது” என்று கூறியவாறு ஒரு சின்னப் பெட்டியை அவளுக்கு அன்பளிப்பாக அளித்தார்.
திறந்து பார்த்த சாரதா அப்படியே அசந்து போய் விட்டாள். பளீர் என்று மின்னல் போன்று அந்தப் பெட்டிக்குள் ஒரு வைர அட்டிகை தென்பட்டது. லட்ச ரூபாயாவது மதிப்பிருக்கும். “இதை நீங்களே எனக்கு அணிவித்து விடுங்கள்” என்று அவள் அவர் கையில் பெட்டியைக் கொடுத்தாள். “அதைத் தான் நானும் செய்ய நினைத்திருந்தேன். ஆனால் அதற்கு முன்பு நான் உன்னைப் பூரணமாகப் பார்க்க வேண்டும். பிறந்த மேனியாக இருக்கும் உனக்குத் தான் இந்த அட்டிகையை நான் அணிவிக்கப் போகிறேன்” என்றார் நாகவேல் புன்முறுவலுடன். அவளுக்கு சிரிப்பு வந்தது. “உங்கள் ஆசைகளைப் பூர்த்தி செய்யத்தானே நான் வந்திருக்கிறேன்” என்றவாறே அவள் தனது பட்டுப் புடவையை அவிழ்க்க முற்பட்டாள். அவள் கைகளைப் பற்றி தடுத்த நாகவேல், அவளை அணைத்தவாறே கட்டிலின் அருகில் சென்று அவளை அமர்த்தினார். “சாரதா இன்று நான் உனது உடைகளை அவிழ்த்து விடுகிறேன்” என்றார். “சரிதான். ஆனால் லைட்டை அணைக்க வேண்டாமா?” என்று சிணுங்கினாள் சாரதா. “சாரதா, உன் அழகைப் பார்க்க இந்த வெளிச்சம் போதாது” என்றவாறு படுக்கையின் அருகில் இருந்த ஒரு ஸ்விட்சை அழுத்தினார்.
அவர்கள் படுக்கையின் அருகில் பிரகாசமான வாட் பல்புகள் பல சுற்றிலும் பொருத்தப் பட்டிருந்ததால் படுக்கை வெளிச்ச வெள்ளத்தில் மூழ்கியது. நாலா பக்கத்திலும் இருந்த முழு நீள நிலைக்கண்ணாடிகளில் அவர்களின் உருவங்கள் இந்த வெளிச்சத்தில் தெள்ளத் தெளிவாகத் தெரிந்தன. “இந்த வெளிச்சத்திலா?” என்றவாறே அவள் சுற்றிலும் நோட்டம் இட்டவாறே அந்தப் பட்டு மெத்தையில் சாய்ந்தாள். வாழ்க்கையிலேயே பெண்ணின் நிர்வாணத்தை அதிகம் கண்டிராத அந்தப் பெரியமனிதர், இப்பொழுது கிடைத்த வாய்ப்பை முழுவதுமாக பயன்படுத்த முற்பட்டு அவளது டைகளை முழுவதுமாக களைய முனைந்தார். அந்தப் பிரகாசத்தில் அவளது வெண்மேனி இன்னும் வனப்புடன் தென்பட்டது.
முதலில் அவளது பட்டுப் புடவையை அவளது மெல்லிடையில் இருந்து அவிழ்த்து கட்டிலின் அருகே கீழே போட்டு விட்டு அவளது ஜாக்கெட்டின் பட்டன்களை அவிழ்த்து அவள் கைகள் வழியாக உருவி எடுத்தார். சாரதா தன் கணவனுக்கு உதவியாக உடலை வளைத்தும் கைகளைத் து¦க்கியும் கொடுத்தாள். நாகவேல் மெள்ளத் தன் கவனத்தை அவள் வயிற்றுக்குத் திருப்பினார். தொப்புளைச்சுற்றி தடவிக் கொண்டே தன் நடுங்கும் கரங்களால் அடிவயிற்றை வருடி வருடி அவளது உள்பாவாடை நாடாவின் முடிச்சை அவிழ்த்து விட்டார். அவளது மேனி அழகு அவரை அயர வைத்து விட்டது. மூச்சு அதிகமாக அவர் அவளது பாவாடையையும் கால்கள் வழியாக உருவி கீழே போட்டார்.
இப்பொது சாரதா இளம் சிவப்பு நிற ப்ராவும் ஜட்டியும் மட்டுமே அணிந்து மல்லாந்து கட்டிலில் படுத்திருந்தாள். நாகவேல் தனது புதிய மனைவியை கண்ணிமைக்காமல் ஜொள்ளுவிடுவதுபோல் பார்த்துக் கொண்டே இருந்தார். “ஐயோ, இது என்ன பட்டப் பகல் வெளிச்சம்போல் இருக்கிறது? எனக்கு என்னவோ போல் இருக்கிறது” என்று சிணுங்கினாள் சாரதா. திருமணத்திற்கு முன்பே மிகவும் சுதந்திரத்துடன் தன்னுடன் பழகிய அவள் அப்படி ஒன்றும் பத்தினியாக நிச்சயம் இருக்க மாட்டாள் என்று தெரிந்திருந்தாலும், தன் மனைவியாகிய பிறகு அவள் நாணப்படுவது போலிருந்தது நாகவேலுக்குப் பிடிக்கவே செய்திருந்தது. “சாரதா, அன்று உன்னைச் சிறிது நேரம் தான் பார்த்தேன், அதுவும் பாதி கூட சரியாகப் பார்க்க முடியவில்லை. என் முதல் மனைவியை நான் இருட்டில் அல்லாமல் தொடக் கூட முடியவில்லை. அழகுச் சிலையான உன்னை வாழ் நாள் முழுவதும் பார்த்து ரசிக்க வேண்டும்” என்றார். சாரதா சொக்கும் குரலில் “உங்களுக்கு நான் தடை சொல்லவா போகிறேன்? வேண்டும் அளவுக்கு எப்படி வேண்டுமானாலும் ஆசை தீரும் அளவுக்குப் பார்த்துக் கொள்ளுங்கள்” என்றபடியே எழுந்து கட்டிலில் இருந்தபடி அவர் தோளில் சாய்ந்தாள்.
சாரதாவின் நைலான் ப்ராவுக்குள் துள்ளிக் கொண்டிருந்த அவளது பருவக் கலசங்களை சிறிது நேரம் அவர் வருடி ரசித்து விட்டு கைகளை மெல்ல பின்னுக்குக் கொண்டு போய் அவளது ப்ராவை அவிழ்த்து அந்த பெருத்த மாங்கனிகளுக்கு விடுதலை கொடுத்தார். பின்பு அவைகளைப் பிழிந்து விட்டார். அவளை மீண்டும் சாய்த்து மல்லாக்காகப் படுக்க வைத்து அவள் அருகில் மண்டியிட்டு அவளது வாழைத்தண்டு போன்ற வெண்மையான தொடைகளை வருடி ரசித்தார். வயதான கணவன் னாலும் இவ்வளவு நேர கைவரிசையில் சாரதாவுக்கும் சிறிது அனல் பரவத் தொடங்கியது. பெருமூச்சுடன் தனது கால்களை நன்றாக விரித்து வைத்து உடலை நெளிந்து வளைந்தாள். நாகவேல் இப்போது அவள் உடலில் இருந்த ஜட்டியையும் அவளது மெல்லிடையிலிருந்து கீழே இறக்கத் தொடங்கினார். சாரதா ஒருக்களித்துக் கொண்டு காலை மடித்து அவருக்கு ஏதுவாக படுத்துக் கொண்டே குனிந்தாள். அவளது பின்புறம் வழியாக எலாஸ்டிக்கை இழுத்து இறக்கினபோது அவளது அழகிய நிலாபோன்ற வட்டமான பருத்த பின்னழகுகள் தென்பட்டன. சாரதாவைக் குப்புறப் படுக்க வைத்து அவர் ஜட்டியை நன்றாக இறக்கி அவளது வெண் தொடைகள் வழியாக உருவி அவிழ்த்து தரையில் எறிந்தார்.
பின்பு நாகவேல் கட்டிலில் இருந்து எழுந்து இறங்கி வைர அட்டிகையைக் கையில் எடுத்துக் கொண்டு “சாரதா! எழுந்து வா! உன் கழுத்தில் எனது திருமண அன்பளிப்பை அணிவிக்கிறேன்” என்று கூப்பிட்டார். பூரணமாக பிறந்த மேனியாக இருந்த சாரதா மெல்ல எழும்பி அவர் அருகில் செல்ல நாகவேல் மின்னிக் கொண்டிருந்த அந்த வைர மாலையை அவள் கழுத்தில் அணிவித்தார். சுற்றிலும் இருந்த முழு நீள நிலைக் கண்ணாடிகளில் அவள் எழில் மேனியும் அந்த தந்தக் கழுத்தில் டால் அடிக்கும் வைர வெளிச்சமும் அந்த அறையையே ஒரு சின்ன சொர்க்கமாக்கின. சாரதாவுக்கு தனது சொந்த மேனியை இவ்விதம் பார்ப்பதில் மிகவும் பெருமிதமாக இருந்தது.
நாகவேல் இப்பொழுது பிறந்த மேனியாக இருந்த தனது புது மனைவியைத் திரும்பவும் கட்டிலில் மல்லாக்காகப் படுக்க வைத்து அவள் வெண்ணெய் மேனியை ஆராய்ந்து பார்த்து ரசிக்க முற்பட்டார். அவளது வாழைத் தண்டுபோன்ற தொடைகளை விரித்து வைத்து நடுவே ரோஜா மலர் போல பூத்து விரிந்திருந்த பெண்மையை ஆசையுடன் கண் குளிர கண்டு ரசித்தார். சாரதாவும் யதேச்சையாகத் தன் கைகளை அவர் தொடைகளின் மீது படுவதுபோல் தடவ அவரது வயோதிப சை மெதுவாக தலையெடுக்க முற்படுவதை உணர்ந்து அதற்கு தன்னாலான உதவியைச் செய்யலாம் என்று மனதுக்குள் எண்ணிக் கொண்டு, இப்பொழுது தனது கணவன் என்ற உரிமையில் அவரது வேஷ்டிக்குள் ஒரு கையை மெல்ல விட்டாள்.
நாகவேல் அவளது செயலுக்கு ஏதுவாக தனது வேஷ்டியை உருவி அவிழ்த்து தரையில் போட்டு விட்டு தனது உள் நிஜாரையும் அவிழ்த்து விட்டார். ஷர்ட்டையும் பனியனையும் அவிழ்த்து எறிந்து அவளைப் போலவே பூரண பிறந்த மேனியாகி சாரதாவின் அருகில் வந்து இருந்தார். அவரது எதிர்பார்ப்பு என்னவாயிருக்கும் என்று புரிந்து கொண்ட சாரதா நாகவேலைப் படுக்கையில் சாய்ந்து அமரவைத்து அவரது கால்களின் நடுவே தனது கவனத்தைச் செலுத்தினாள். இவ்வளவு நேரம் அவள் எழில் அழகைப் பார்த்ததில் அவரது உறுப்பு பாதி விழித்த நிலையில் இருந்தது. சாரதா இன்று அதிகம் முன்னுரை இல்லாமல் அவரது கொட்டைகளைத் தன் பூங்கரங்களால் மென்மையாகப் பிடித்து பிழிந்தவாறே முகத்தைக் குனிந்து அவரது செவ்வாழைப் பழத்தைத் தன் வாய்க்குள் வைத்து சப்பத்தொடங்கினாள். நாகவேலுக்கு அவரது சைத் தாபத்தை அடக்க முடியவில்லை. மூச்சு மேலும் கீழும் வாங்க அவளது தலையைப் பற்றி “சாரதா! சாரதா” என்று பிதற்றியவாறு அவளது செவ்விதழில் தனது உறுப்பு திண்மையடைந்ததையும் தனது கொட்டைகளுக்குள் ஆசை ஊற்று பெருக்கெடுத்து முட்டி நிற்பதையும் உணர்ந்தார். சாரதா தனது தலையை மேலும் கீழும் ட்ட அவரது உறுப்பு அவளது தொண்டைவரை சென்று இடித்தது. அவளது வாயின் இதமான வெட்பமும் அவள் அழகாக சப்புவதைப் பார்த்ததிலும் அவளது நிர்வாணக் கோலம் எல்லா பக்கங்களிலிருந்த கண்ணாடிகளிலிருந்தும் தெரிந்தது. நாகவேலுக்கு சாரதாவின் வாய்க்குள் இரண்டு மூன்று நிமிடங்களுக்கு மேல் தாக்குப் பிடிக்க முடியவில்லை. அவளது தலையைக் கெட்டியாகப் பிடித்தவாறே “அம்மா …..!” என்று அடித்தொண்டையில் இருந்து மெல்லிய முனகியபடி அவளது வாய்க்குள்ளேயே இன்ப வெள்ளத்தைப் பீய்ச்சி விட்டார்.
சாரதா இதை சற்றும் எதிர்பார்க்க வில்லை. ஆனாலும் சமாளித்துக் கொண்டு கணவனின் கஞ்சியை மெல்ல விழுங்கி இன்னும் நன்றாகச் சப்பி அவரது உறுப்பின் திண்மை பூரணமாக மறைந்து அது திரும்ப சாதுவான நிலையில் வரும்வரை சப்பிக் கொண்டே இருந்தாள். பின்னர் மெல்ல எழுந்து “எப்படி இருந்தது?” என்று புன்னகையுடன் கேட்க நாகவேல் “சாரதா! சொர்க்கம் என்றால் என்ன என்பதையே இப்போதுதான் உணருகிறேன்” என்று மனம் திறந்து அவளை மார்பினில் சாய வைத்து முடியைக் கோதியவாறு கூறினார். உண்மையின் அவருக்கு ஒரு பத்து வயது குறைந்த உணர்வு இருந்தது. ஏழு மணிக்கே முதல் இரவு தொடங்கியதால் அப்போது ஒன்பது மணிதான் யிருந்தது. நாகவேல் எழுந்து வேஷ்டியை எடுத்து கட்டிக் கொண்டு “சாப்பிடலாமா?” என்று கேட்டவாறு பீரோவைத் திறந்து ஒரு நைலான் நைட்டியை அவளுக்கு எடுத்துக் கொடுத்தார். அந்த பீரோ முழுவதும் வண்ண வண்ணக் கலர்களில் விதம் விதமான நைட்டிகள் இருந்தன. அவர் அலமாரியைத் திறந்து ஒரு கிளாசில் விஸ்கியை ஊற்றிக் கொண்டார். “குளிக்க வேண்டுமானால் ஸ்விம்மிங் பூல் அங்கிருக்கிறது. கொஞ்ச நேரம் நீந்திப் பார்” என்று அவள் கையைப் பிடித்து அங்கே கொண்டு போய் காண்பித்தார். அவள் பிறந்த மேனியாகவே நீந்தி மகிழ்வதை நாகவேல் கண்டு ரசித்தார். பின்பு அவள் நைட்டியை உடுத்திக் கொண்டு வந்தாள். இருவரும் உணவருந்தி விட்டு பத்தரை மணிக்குப் போல் மீண்டும் படுக்கைக்குச் சென்றனர். நாகவேல் களைப்பில் உடனே உறங்கி விட்டார். சாரதா இந்தத் திடீர் வசதியில் சிறிது திக்குமுக்காடிப் போயிருந்தாலும், வயதான கணவனிடம் அதிகம் படுக்கையறைச் சுகம் எதிர்பார்க்காததால் சிறிது நேரம் புரண்டு விட்டு அவளும் தூங்கி விட்டாள்.
இரண்டு மூன்று மாதம் வரை சாரதாவுக்கு வசதியின் மயக்கத்தில் காமப் பசி அதிகம் தெரியவில்லை. நாகவேல் அவர் ஊரில் இருக்கும் போது எல்லாம் இரவு எட்டுமணிக்கெல்லாம் அவளைப் பிறந்த மேனியாக்கி ஒரு மணி நேரம் வரை மேலும் கீழும் புரட்டி ஆராய்ந்து பார்த்து மகிழ்வார். கால்களை விரித்து அவளது ரோஜாப் பூ பிளவையும், மார்புக் கலசங்களைப் பிசைந்தும், குனிந்து மண்டியிட்டு அவளது பின்புற எழில் கோளங்களையும் அதன் நடுவில் சீற்றமான சிவப்பாக இருந்த துவாரத்தையும் எல்லாம் விரிவாகக் கண் காணித்து மனப்பாடமாக்குவதில் கவனமாக இருந்தார் வாலிபத்தைக் கோட்டை விட்ட அந்தப் புது மணவாளன். சாரதாவும் பணக்காரக் கணவர் என்ன கேட்டாலும் அவர் திருப்திகாகச் செய்வதையே குறிகோளாக வைத்திருந்தாள். கேட்கும்போதெல்லாம் அவள் அவரது உறுப்பைச் சப்பி விடுவாள். அவர் வருடி வருடி அவளது பருவ மேடு பல முறை சூடாகத் தொடங்கும். “உள்ளே வாருங்களேன்” என்று சைத் தாபத்துடன் அவரை கூப்பிடுவாள். நாகவேல் அவளது தொடைகளின் நடுவே மண்டியிட்டுத் தன் உறுப்பை அவளது பிளவுக்குள் செலுத்த முயலும்போதெல்லாம் ஒன்று உள்ளே செல்வதற்குள் அது சுருங்கி விடும், அல்லது வெளியே அவலது வெல்வெட் முக்கோண ப்பத்திலேயே பீய்ச்சி விடும். மனதைத் தேற்றிக் கொண்டு சாரதா வாழ்க்கையின் வசதியிலும் செல்வத்தின் போகத்திலும் மூழ்கி தனது கவலையை மறக்க முயலுவாள்.
நாகவேல் ஊரில் இருக்கும் போது சாரதாவுக்குத் தனிமை அதிகம் தெரியாது. கையாலாகாத கணவன் ஆனாலும் அவரைக் குஷாப்படுத்துவதில் அவளுக்கு ஓரளவு ர்வம் உண்டு. தனது அழகைக் காண்பித்து அவரைச் சப்பி விடும்போது நாகவேல் மிகவும் மகிழ்ச்சியுடன் அவளைப் புகழ்த்துவார். அவருக்கு இளமை திரும்பிய எண்ணத்தில் பல பல பரிசுகளைக் கொண்டு குவிப்பார். பிசினஸ் சம்பந்தமாக மாதத்தில் பத்து நாட்களாவது அவர் வெளியூர் போய் விடுவார். அப்போதுதான் சாரதாவைத் தனிமை கொடுமையாக வாட்டி வதைக்கும். என்ன காரணத்தாலோ தெரியவில்லை, நாகவேல் இரவு வேலைக்காரர்கள் யாரும் அந்த வீட்டில் தங்கக் கூடாது என்ற நியதியைக் கடுமையாகக் கடைப் பிடித்து வந்தார்.
சாரதா நாகவேல் வெளியூர் போய் விடும்போது தனிமையில் துவளுவாள். அந்தப் பெரிய மாளிகையில் தனியாக இருக்கும் போது அச்சமாகவும் இருக்கும். அதற்கு மருந்தாக அவரது மதுபான அலமாரியைத் திறந்து சிலபொழுது விஸ்கியை ஊற்றி அவள் குடித்துக் கொண்டு அச்சத்தை மறந்து தூங்கியும் இருந்திருக்கிறாள். ஒருகாலத்தில் கொடி கட்டிப் பறந்த அவளது இளமை, பல மானேஜர்களுடனும் சக இளம் ஊழியர்களுடனும் படுக்கை அறையைப் பகிர்ந்து சுகம் கண்டிருந்த காலத்தை அவள் ஏக்கத்துடன் நினைத்துப் பார்ப்பாள். இப்போது பணக்காரியாகி விட்டதால் மிகவும் கவனமாக இருக்க இருக்க வேண்டியிருந்தது. பகல் வேளைகளின் சமையல்காரி, தோட்டக்காரன், டிரைவர் தவிர ராஜப்பன் என்ற இருபது வயது வாலிபன் எடுபிடி வேலைகள் செய்வதற்காக இருந்தான். இந்த இளைஞன் முன்பு தோட்டக்காரனாக வேலை செய்து கொண்டிருந்த மெய்யப்பனின் மகன் என்று நாகவேல் சொல்லியிருந்தார். மெய்யப்பன் இறந்து போன பிறகு அந்தக் குடும்பத்திற்கு நாகவேல் மிகவும் உதவி செய்ததாக எல்லோரும் கூறுவார்கள். அவன் மகள் பூங்கொடி படிக்கவும் அவர் உதவி செய்திருந்தார்.
சமையல்காரியும் தோட்டக்காரனும் டிரைவரும் ஐந்து ஐந்தரை மணிக்கெல்லாம் வேலைகளை முடித்து விட்டு சாதாரணமாக சென்று விடுவார்கள். ராஜப்பன் மட்டும் நாகவேல் ஊரில் இருக்கும் பொழுது அவர் அலுவலகத்தில் இருந்து திரும்பும் வரை வீட்டில் இருந்து விட்டு பின்பு தன் வீட்டுக்குச் செல்வான். எப்படியும் ஏழு மணிக்கு மேல் வீட்டில் ஒரு வேலைக்காரர் கூட இருக்கக் கூடாது என்பதில் நாகவேல் மிகவும் திட்டவட்டமாக இருந்தார். ராஜப்பனும் மாலை ஏழு மணிக்கு சரியாக அங்கிருந்து கிளம்பி விடுவான். தனது தந்தை மெய்யப்பனைப்போலவே முதலாளி மீது மிகவும் விசுவாசமாக இருப்பான். பிள்ளைகள் இல்லாத நாகவேல் ஓரளவுக்கு தங்கப்பனையும் பூங்கொடியையும் தனது பிள்ளைகளைப்போலவே பாவித்தார். ராஜப்பன் முதலாளிக்கு இரண்டாம் திருமணம் ஆனபோது மிகவும் மகிழ்ச்சி அடைந்தான். எஜமானுக்கு நல்ல ஒரு துணை கிடைத்திருக்கிறதே என்று புதிய எஜமானியை மிகவும் பாசத்துடன் அவனும் அவன் தங்கையும் சந்தோஷமாக இருந்தனர்.
சாரதா திருமணமாகி இரண்டும் மூன்று மாதங்கள் வரை ஒரு வித பறக்கும் நிலையிலேயே இருந்தாள். தினமும் சூடாகிய சட்டியில் எண்ணை போடாமல் இருந்தபோது தனது காமப் பசி அதிகமாவதை உணர்ந்தாள். நாகவேல் இருக்கும்போதுகூட கிடைக்காத சுகம் அவர் வெளியூருக்குக்ப் போய் விட்டால் தனிமை வாட்டும்போது தனது கைவிரல்களால் தனது மார்பகங்களைப் பிசைந்து விட்டுக் கொள்வாள். கல்லு¦ரியில் படிக்கும்போது விரல்களால் உரசி சுய இன்பம் அடையும் ஞாபகத்தில் அதுபோலவே செய்து தனது தாகத்தைத் தணித்துக் கொள்வாள். வெள்ளரிக்காய் நேந்திரம் பழம் போன்றவற்றை தனது பெண்மையின் பொந்தில் நுழைத்து சை தீரும் அளவுக்கு ட்டி விட்டுக் கொண்டு இன்பத்தின் உச்சக் கட்டத்தை அடைந்து கணவன் தராத சுகத்தை எய்துவாள். இப்படி காலத்தைத் தள்ளிக் கொண்டிருந்த போதுதான் ராஜப்பன் சாரதாவின் கண்களில் பட்டான். நாகவேல் ஊரில் இல்லாதபோது அவனை இரவில் சிறிது நேரம் கூட இருந்து செல்லுமாறு வற்புறுத்துவாள். ராஜப்பன் அவள் வேண்டுதலுக்கு இணையவில்லை. ஒரு நாள் அவர் வெளியூருக்கு சென்றிருந்தபோது மற்ற வேலைக்காரர்கள் எல்லோரும் சென்று விட்டபோது ஆறு மணியளவில் அவனைக் கூப்பிட்டு படுக்கையில் காம வெறியுடன் அணைத்தாள். இளைஞன் மிரண்டு விட்டான். “எஜமானி, வேண்டாம். எனக்கு இதெல்லாம் பழக்கம் இல்லை, மேலும் உண்ட சோறுக்கு ஒரு நாளும் மெய்யப்பனின் மகன் தீங்கிழைக்க மாட்டான்” என்று கூறி வெளியேறி விட்டான். இன்னும் இரண்டு முறை அவள் மெதுவாக அவனை அடைய முயன்று பார்த்தாள். கடைசியாக அவன் இனியும் இவ்வாறு நடந்தால் முதலாளியிடம் கூற வேண்டியிருக்கும் என்று எச்சரித்தான்.
சாரதாவுக்கு படு எரிச்சலும் கோபமும் வந்தது. இவன் வேறு ஏதாவது உளரி வைத்து விட்டால் தன் பாடு திண்டாட்டம் கி விடும் என்று நினைத்தாள். இவனை ஒரு வழி பண்ணி விடலாம் என்று போலீஸ”க்கு ஃபோன் பண்ணி திருட்டுக் குற்றம் சுமத்தி அவனை லாக் அப்பில் தள்ள வைத்து விட்டாள். இம்முறை நாகவேல் திரும்பி வர ஒரு வாரம் ஆகும் என்று தெரிந்திருந்ததால் அதற்குள் சூழ் நிலையை சரி பண்ணி விடலாம் என்று மனதைத் தேற்றி கொண்டாள். அதற்கேற்ப வந்த இன்ஸ்பெக்டர் நடந்த முறையும் பார்த்த பார்வையும் அவளுக்கு நம்பிக்கை ஊட்டின. அவனுக்கு ஒரு தூண்டில் போட்டு விட்டு ஒரே கல்லில் இரண்டு மாங்காய் அடித்து விடலாம் ராஜப்பனின் வாயையும் அடைத்து விடலாம். இன்ஸ்பெக்டர் மூலம் தனது பசிக்கு தீனி போடலாம் என்ற உணர்வு அவளை உவகைக்குள் க்கியது. எதிர்பார்த்தது போல் ஒரே நாளில் இன்ஸ்பெக்டர் தங்கராசு சுலபமாக காரியத்தை முடித்து விட்டதாகக் கூற அவனுக்கு விருந்து போட்டு அதிலேயே தனது பசியையும் தீர்த்துக் கொள்ள அவனை இரவு ஒன்பது மணிக்கு வரச்சொன்னாள். இரவு யார் கண்ணிலும் படாமல் எளிதாக அங்கு வர முடியும். அப்படியே பார்த்தாலும் போலீஸ் இன்ஸ்பெக்டராக இருப்பதால் யாரும் வெளியே சொல்ல அச்சப் படுவார்கள் என்பதால் சாரதா தனது அதிர்ஷ்டத்தை மெச்சிக் கொண்டாள்.