"எனக்கு வயசாயிருச்சு! இல்லேன்னா நானே உங்களோட ஜாலியா ஆடிப்பாடி இருப்பேன்!"
என்றாள் அம்மா.
அம்மா இப்படியெல்லாம் சகஜமாகப் பேசி நான் கேட்பது அது தான் முதல் தடவை; அவள் பீர்
குடிப்பதையும் நான் பார்த்தது அது தானே முதல் தடவை?
"என்ன ஆன்ட்டி இப்படி உங்களையே அண்டர்-எஸ்டிமேட் பண்ணிக்கிட்டு? உங்களுக்கென்ன
குறைச்சல்? சும்மா தல தலன்னு எப்படி இருக்கீங்க தெரியுமா?கொத்து கொலையுமா மப்பும் மந்தாரமுமா
சும்மா பிராத்தல் பண்ற பொம்பள போல கும்ம்ம்ம்ம்ம் னு இருக்கீங்க ஆண்டி என்று வெறியோடு சொன்னான் .
'டேய், வேணாண்டா, அது
எங்கம்மாடா பாவி, ' என்று அவனது சுபாவத்தையும், பலவீனத்தையும் தெரிந்து
கொண்டிருந்த நான் மனதுக்குள்ளே முணுமுணுத்தேன்.
இவளோ கேவலமா அவன் வர்ணித்தும் என் அம்மா முகம் வெக்கத்தில் சிவந்தது .என் நண்பர்களின்
கவனத்தை ஈர்த்திருப்பதைப் பற்றி அம்மா மிகவும்
சந்தோஷப்பட்டுக்கொண்டிருந்தது தெரிந்தது.
ப்ளீஸ் ஆண்டி ஆடுங்க ஆண்டி சும்மா ஒரு நாள் தானே நீங்க உங்க காலேஜ் லைப் போல நெனச்சிங்க ,
எங்கள உங்க பிரெண்ட்ஸ் போல நெனச்சிங்க ப்ளீஸ் ஆண்டி என்றான்.
ஏ சொல்லுங்கடா என்று பசங்களை பார்த்து சொன்னவுடன் அவனவன் என் அம்மாவை சுற்றி
நின்று கெஞ்ச அரம்பிசுட்டனுங்க . ரவி போதை மிகுதியில் என் அம்மாவின் காலிலேயே விழுந்து கெஞ்சினான்.
சரி சரி.உங்க நா ஆடுன உங்க பிரென்ட் எதாவது நினைக்க போறான் என்று என்னை நோக்கி
அம்மா கையை காட்டி அவனடையும் ஒரு வார்த்தை சொல்ல சொல்லுங்க அவன் சொன்ன
ஆடுறேன் என்றவுடன் அத்தனை பெரும் என் பக்கம் வந்து
மச்சான் மச்சான் பிளீஸ்டா உங்கம்மாவை ஆட சொல்லுடா சும்மா ஜாலிக்கு தானடா ப்ளீஸ்டா
என்று நச்சரிக்க ஆரபிசுட்டனுங்க .பாவிகளா அது என் அம்மாடா என்று மனசில் நினைத்து கொண்டேன் .
அதற்குள் ரவி என் காலில் விழுந்து புரள வேறு வலி இன்றி சரி சும்மா கொஞ்சம் ஜாலிக்காக குதித்து விட்டு போய்விடுவாள்
சரிஎன்று தலையை ஆட்டினேன் .
ஏ ஏ ...என்று எல்லாரும் கூச்சலிட்டு மறுபடி அம்மாவை நோக்கி சென்றனனர்.
"சரி! நான் ஆடுனா நீங்க என்ன கொடுப்பீங்க?" என்று சற்றும் சிரிப்பைக் குறைக்காமல்
கேட்டாள் அம்மா.
"ரூபாய் நோட்டை வீசியெறிவோம்!" என்று உற்சாகமாகக் குரல் கொடுத்தான் முருகேஷ்.
"அது தப்பு!" என்று கூறி நிறுத்திய அம்மா,"தூக்கியெல்லாம் எறியக்கூடாது! ரூபாய் லட்சுமி!
அதை வீசி எறிஞ்சு இன்சல்ட் பண்ணக்கூடாது! என் இடுப்பிலே சொருகிடுங்க!" எனவும், என்
மொத்த நண்பர்களும் 'ஏய்ய்ய்ய்ய்ய்ய்ய்ய்!' என்று கூச்சலிட்டனர்.
"ஓ.கே! பாட்டைப் போடுங்க!" என்றாள் அம்மா.
ரவி உடனடியாக, டேப்-ரிக்கார்டரில் பாட்டுப்போட்டான். அது உரக்கப் பாடத் தொடங்கியது.
'வாளை மீனுக்கும் விலாங்கு மீனுக்கும் கல்யாணம்!"
முதலில் இரண்டு கைகளாலும் முகத்தைப் பொத்திக்கொண்டிருந்த அம்மா, கையை
விலக்கியபோது அவள் முகம் கூச்சத்தில் சிவந்திருந்தது. ஆனால், அவளது முகத்தில் புன்னகை
முன்னை விடவும் அகலமாகக் காணப்பட்டது.
எனது நண்பர்கள் பாட்டுக்கேற்றபடி கைத்தாளம்
போடத் துவங்கவும், ஓரிரு கணங்கள் கழித்து, அம்மா துள்ளித் துள்ளி ஆடத் தொடங்கவும், விசில்
தூள் பறந்தது. அவள் குதித்துக் குதித்து ஆடிக்கொண்டிருந்தபோது, குலுங்கிய அவளது
முலைகளை பெற்ற மகன் நானே வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டிருந்தேனென்றால், எனது
நண்பர்களைப் பற்றி சொல்லவா வேண்டும்?
"ஆன்ட்டி! இன்னும் நீங்க மாளவிகா மாதிரி ஆடலே!" என்று குறும்பு தவழக் கூறினான் கமல்.
ஆடியவாறே அம்மா அவனிடம் ஜாடையாக 'என்ன?' என்பது போலக் கேட்க, கமல் அவளை
நெருங்கி, அவள் ஆடிக்கொண்டிருந்தபோதே, அவளது முந்தானைத் தலைப்பை சுருட்டி விட்டு,
அவளது சேலையின் தலைப்பு அவளது இரண்டு முலைகளுக்கும் நடுவிலே பூணூல் போட்டு
விட்டது போலப் போட்டு விட்டான். இப்போது அம்மாவின் வெள்ளை ரவிக்கையும், அதற்குள்ளே
பளிச்சென்று தென்பட்ட கறுப்பு நிற பிராவும், வெட்டவெளிச்சம்
போட்டுக்காட்டிக்கொண்டிருந்தன.