पाचगणीचे नवे Story in Marathi
पाचगणीचे नवे प्रकरण
लेखक विकी
(माझी “पाचगणीची कथा” ही आधीची कथा मागील संदर्भासाठी जरुर वाचा)
माझे नाव श्रीकांत. मी मुंबईला असतो. मी एक कंसल्टींग इंजिनीयर आहे. मी आमच्या कंपनीचा एक आधारस्तंभ. कंपनीचा ७५% बिझनेस माझ्यामुळे मिळतो.
माझी उंची पावणेसहा फुट म्हणजे काही फार नाही सर्वसाधारणच आहे. पण मला देवाने माझी देहयश्टी अशी दिलीय की मी आहे त्यापेक्षा उंच वाटतो. सडपातळ तरीही पिळदार व दणकट असल्यामुळे माझे व्यक्तीमत्व आकर्षक झाले आहे. चेहरा ओबडधोबड असला तरी नाक डोळे ठिकठाक जागच्या जागी आहेत. केस अजुनही सर्व शाबुत आहेत व डाय न करताही बऱ्यापैकी काळे आहेत, त्यामुळे सगळे लोक माझी उगाचच हॅंडसममधे गणना करतात.
विषेशतः बायकाना माझे व्यक्तीमत्व आकर्षक वाटतो. मला त्याचा फायदा माझ्या व्यवसायात मिळत असल्याने माझे काय जाते स्वतःला हॅंडसम म्हणवुन घ्यायला! पण एक गोष्ट मात्र खरी, माझे स्त्री क्लायंट्स व माझ्या पुरुष क्लायंट्सच्या बायका मात्र माझ्यावर खुश असतात असे सगळे म्हणतात.
माझ्या या व्यक्तीमत्वाचा उपयोग मला माझ्या कामात फार होतो. लंडन पासुन शांघाय पर्यंत, दुबईपासुन सिडने पर्यंत मी माझ्या ऑफिसचे कंसल्टंसीचे काम पसरवले आहे. त्यामुळे माझ्या ऑफिसात माझी वट चालते. माझा बॉस उदय, खरा तर माझा मित्रच आहे तो, माझ्यावर प्रचंड अवलंबुन असतो. त्याचा मोबदलाही तो मला भरपुर देतो. देवाच्या कृपेने आज जवळजवळ विस वर्षे आमचे प्रोफेशनल ब वैयक्तीक संबध आम्ही उत्तम ठेवले आहेत.
पाचगणी ही माझी अत्यंत आवडती जागा आहे हे मी तुम्हाला आधीच सांगितल होते आठवते? कंपनीला मीच तो पाचगणीचा बंगला घेऊन दिला होता. मी येथे बॉसला एकदा आणल्यावर तोही या जागेच्या व त्या बंगल्याच्या प्रेमात पडला. बंगल्याची संपूर्ण डागडुजी केल्यावर व सभोवारची बाग नीट केल्यावर तर ती प्रॉपर्टी इतकी छान दिसायला लागली की आता इथे येणारा प्रत्येकजण तिच्या प्रेमात पडतो.
आमची दोघांची कुटुंबे आम्ही एका मोठ्या वॅनमधे आम्ही घालतो व बरेचदा शनिवार रविवार इकडे या बंगल्यात घालवतो.
पण पाचगणी ही जागा व तिथला तो बंगला याच माझ्या व उदयच्या दोन समान आवडी आहेत. तिथला वेळ कसा घालवायचा याच्या आमच्या कल्पना मात्र फारच भिन्न आहेत. माझा बॉस त्याचा कामाचा शिण, स्ट्रेस इथे येऊन झोपुन, नव्या सिनेमाच्या डीवीडी पहुन व रात्री सिंगल मार्ट व्हिस्की ढोसुन घालवतो.
मी मात्र माझा दिवस पाचगणीलाही पहाटे सहाच्या आत कॅमेराच्या संगतीने चालु करतो. जवळच्या एका पॉईंटला जाऊन पहिला सुर्योदय पहातो. नंतर अकरा बारा वाजे पर्यंत आजुबाजुच्या पाऊलवाटा तुडवत, यथेश्च भटकंती करत माझा कामामुळे आलेला स्ट्रेस घालवतो. परत जेवलो की दोन तिन तास माझ्याबरोबर आलेल्या मंडळीबरोबर घालवुन परत माझ्या रपेटीला बाहेर पडतो ते सुर्यास्ताची फोटोग्राफी करुन परततो. एकटा किंवा माझ्याबरोबर पायपिट करायला जे कोणी तयार असेल त्याच्या बरोबर!
तर असेच एकदा बॉसच्या बीएमडब्लु मधुन मी माझा बॉस उदय, त्याची बायको लीना, त्याची मेव्हणी बिना आणी मी असे चौघे पाचगणीला पोचलो. हल्ली आमच्या दोघांच्या मुली आमच्याबरोबर फार कमी येतात. यावेळेला माझ्या धाकट्या कन्येचे बारावीच वर्ष असल्यामुळे तिच्या सततच्या चाललेल्या परिक्षेला तोंड द्यायला माझी बायको रश्मी तिच्याबरोबर राहिली व आयत्यावेळी निघालेली येऊ शकली नाही.
तर बिना म्हणजे माझ्या बॉसची बायको लीना हिची अमेरिकेत स्थाईक झालेली मेव्हणी भारतात आली होती, ती आयत्या वेळी आमच्यात सामील झाली. बहुदा तिने पाचगणी, तिथला तो बंगला व पाचगणीत झपाटल्यासारखा फिरणारा मी या विषयी लीनाच्या तोंडुन बरेचदा ऐकुन बिना ये क्या चिज है हे समजुन घ्यायला आली होती.
बिना तशी माझ्याही चांगली परिचीत होती बॉसच्या अनेक पार्टीत तिला व तिच्या डेंटीस्ट नवऱ्याला, दिनेशला मी अनेकदा भेटलो होतो. आमच्या अमेरिका भेटीत तिच्या आलिशान घरात तिन चार दिवस सहकुटुंब राहुन तिचा पाहुणचारही घेतला होता. अमेरिकेत डेंटीस्ट ही जमात इतके पैसे छापत असते, की त्यांना सुट्टी घेणे बरेचदा परवडत नसावे! त्यामुळे, तिच्या त्या ट्रिपला दिनेश भारतात आला नव्हता.
उदय गाडी चालवत होता, व लीना त्याच्या बाजुला बसली होती तर गाडीच्या मागच्या सीटवर मी आणी बिना. प्रवासभर मी सगळ्यांची माझ्या जोक्स आणी पीजेसनी कंटाळा येइपर्यंत करमणुक केल्यानंतर आम्ही रात्री बंगल्यात पोचलो.
जेवणाची वाट बघत आम्ही चौघे बसलो होतो. बॉसने आमचे व्हिस्कीचे व बायकांसाठी वाइनचे ग्लास भरुन आणले. आम्ही मजेत घोट घेत खासनाम्याने बनवलेले त्याचे स्पेशल बोटी कबाब व खारे काजु खात बसलो होतो. बॉसने त्याची आवडीची भिमसेन जोशीची गाणी लावली होती.